Bu çalışmada Memluk devleti döneminde yaşayan Mısırlı Bedreddin İbn Ğurs el-Hanefi’nin“Şerhu Akâidi’n-Nesefiyye”isimli eserinin tahkik ve değerlendirilmesi yapılmıştır. Bu eser, kelam geleneğinde önemli bir konum atfedilen Necmeddin Ömer en-Nesefî’nin“Akaidi’n-Nesefiyye’”isimli akaid metnine yazılmış bir şerhtir. İlimle iştiğal eden bir ailenin evladı olan şârih İbn Ğurs, tasavvuf ve akaid konularıyla meşhur olmuştur. Hanefi ve Matürîdî geleneğine mensup bir âlimdir. Birinci Bölümde önce Bedreddin İbn Ğurs ile Ömer en-Nesefi’nin hayatı ve ilmi kişilikleri kısaca ele alınmıştır. Ayrıca bu iki düşünürün kelami konulardaki görüşleri sunulmuş ve temelde şârihin yer yer de metin yazarının ulûhiyet ve semiyat konularındaki görüşleri mukayeseli sunulmuştur. Allah’ın varlığı, selbî sıfatlar, sübuti sıfatlar, rüyetüllah, efalü’l-ibad gibi kelamın temel meseleleri ele alınmıştır. İki düşünürün kelami görüşlerinin büyük oranda örtüştükleri ve şarihin Ehl-i sünnet çizgisi dışında gördüğü filozoflara cevap verdiği tespit edilmiştir. İkinci bölümde yazma eserin tahkiki yapılmıştır. Tahkik çalışması yapılırken İstanbul Süleymaniye Kütüphanesinden temin edilen nüsha esas alınmıştır. Bununla birlikte Kuveyt Evkaf ve İslami İşler Bakanlığı’ndan temin edilen iki ayrı nüsha ile aralarındaki farklara ve benzerliklere işaret edilmiştir.
