Şüphecilik, bilinen ilk temsilcileri Antik Yunan’da görülen bir yaklaşım olarak insanoğlunun sahip olduğu bilgi edinme kaynaklarına duyduğu güveni sarsmakta ve insanoğlunu bilinmezciliğe sevk etmektedir.“Erken Dönem Ehl-i Sünnet Kelâmının Bilinmezci Akımlara Yaklaşımı”başlıklı tezimiz, bilinmezciliği, iki farklı tür şüpheci akımın yol açtığı bir tavır olarak ele almayı hedeflemekte ve bilgi problemine odaklanmaktadır. İlk olarak Antik Yunan’daki sofist ve septik temsilcilerinin ortaya atmış olduğu argümanları kullanan mutlak şüphecilik, ikinci olarak ise bilgi edinme yollarından olan nazar ve istidlale duyulan güveni sarsarak seçilmiş kurtarıcının getirdiği özel bir mârifet olan gnosise tâbî olmayı gerekli gören gnostik şüphecilik. Tezimiz mutlak şüpheci yaklaşımın temsilcileri olarak Sûfestâiyye’ye ve gnostik şüpheci yaklaşımın temsilcileri olarak gâlî Şiî fırkalara, özellikle de Bâtıniyye’ye yönelik, kelâmın teşekkül sürecinden itibaren Gazzâlî’ye kadar olan dönemde ehl-i sünnete mensup isimlerin geliştirdikleri yaklaşımları bilgi problemi bağlamında konu edinmektedir.
