Bu çalışma, Mu’tezilî âlimlerin Allah-âlem anlayışlarını, tabiat teorilerini ve mûcize görüşlerini ele almaktadır. Peygamberin söz veya fiilinin Allah tarafından tasdik edilmesi anlamına gelen mûcize, Mu’tezilî düşünürler tarafından peygamberlikle ilişkili olarak değerlendirilen bir konudur. Onlar, mûcizeyi peygamberliğin ispatında tek delil olarak kabul ederler. Onlara göre teklîf halinde Allah’ın peygamberini herkesin duyacağı şekilde ve doğrudan sözle tasdik etmesi mümkün olmadığından fiille tasdik anlamına gelen mûcizenin meydana gelmesi zorunludur. Peygamberin sözlerinin doğruluğu ancak mûcizeyle ispatlandığı için Mu’tezilî âlimler, bu konuya çok büyük önem vermiş, hatta âleme dair tabiat teorilerini bile mûcizenin meydana gelişine imkân sağlayacak tarzda düzenleyip oluşturmuşlardır. Mu’tezile’nin mûcize anlayışını ele alan bu çalışma, giriş ve iki bölümden oluşmaktadır. Giriş bölümünde tarihi açıdan mûcize kelimesinin ortaya çıkışı ve onun kelâm ve felsefedeki yerine değinilmiştir. Birinci bölümde, mûcizenin tanımı, şartları, Mu’tezile’nin diğer olağanüstü olaylara bakışı, mûcize türleri, mûcize-haber ilişkisi ve mûcize-nübüvvet ilişkisi ele alınmıştır. İkinci bölümde mûcizenin tabiatta gerçekleşen bir olgu olmasından hareketle mûcize ve tabiat ilişkisi incelenmiş, Mu’tezilî âlimlerin tabiat teorileri mûcizenin imkânı bağlamında ele alınıp değerlendirilmiştir.
| Yazar: | MELİHA BİLGE |
| Tür: | Doktora |
| Üniversite: | Marmara Üniversitesi |
| Danışman: | PROF. DR. YUSUF ŞEVKİ YAVUZ |
| Yayın Yeri: | Marmara |
| Tarih: | 2021 |
| Sayfa: | 294 |
| URL: | https://tez.yok.gov.tr |
