XV. yüzyılda yaşamış olan Makdisî Arapça, kelâm, fıkıh ve muhtelif ilim alanlarındaki bilgi ve birikimi ile Memlük devletinde yetişmiş mümtaz şahsiyetlerdendir. Onun Arapça ve kelâm alanlarına dair telif etmiş olduğu iki eseri kaynaklarda aktarılmakla birlikte elimizde sadece kelâm alanına dair Ebü’l-Muîn en-Nesefî’nin Bahrü’l-Kelâm isimli eseri üzerine kaleme aldığı Gâyetü’l-Merâm Fî Şerhi Bahri’l-Kelâm isimli şerhi bulunmaktadır. Onun, Bahrü’l-Kelâm’da Müellif tarafından ele alınan konuları açıklığa kavuşturma ve başta Mâtürîdî kelâm ekolü olmak üzere diğer ekollerin görüşlerine yer vererek kendi düşüncesini aktarma gayretinde olduğu görülmektedir. Makdisî tarafından kaleme alınan bu şerh Memlük devletinde diğer ilim alanlarında olduğu gibi kelâm alanında da Hanefî-Mâtürîdî düşüncesinin önemli bir yere sahip olduğunu göstermektedir. Tezimiz şerhte işlenen bütün meseleleri kapsamaktan ziyade İlâhî sıfatlara dair ele alınan konuları ihtiva etmektedir. Çalışmamızda hem kelâm ilminin Memlük devletindeki durumu hakkında bilgi sahibi olma hem de İlâhî sıfatlar bağlamında Müteahhirûn devrinde yaşamış olan bir âlimin Mütekaddimûn devrinde kaleme alınan bir esere yaklaşım tarzının gösterilmesi amaçlanmıştır.
