Osmanlı Devleti’nin son dönem ilmi şahsiyetlerinden biri olan Abdüllatif Harpûtî (1842-1916), kelam ilmine önemli katkılar sağlamıştır. Harpûtî, yaşadığı dönemde ortaya atılan eleştirilere mümkün olduğunca cevap vermeye çalışmış ve özellikle inanç konusunda müslüman halk üzerindeki inkârcı felsefi akımların olumsuz etkisini bertaraf etmek için çaba harcamıştır. İslâm ilimlerinin yenilenmesi gerektiği bir dönemde, Harpûtî kelam ilminin de yenilenmesi gerektiğini savunmuş ve“Yeni İlmi Kelam dönemi”olarak anılan bu sürece önemli katkılar sağlamıştır. Bu çalışmada Harpûtî’nin varlık ve ulûhiyet konularındaki görüşleri ele alınacak, kullandığı metodun kendi dönemi ve günümüz üzerindeki etkileri incelenecektir.
