Bu çalışmada Buhârî’nin Sahih’indeki“Kitâbü’l-kader”bölümünde yer alan, ondan önce başlayan ve yaşadığı asra da damga vuran kaderle ilgili problemleri incelemeye ve müellifin kendi perspektifinden bu konuya yaklaşımı tespit edilmeye çalışılmıştır. Girişte genel hatlarıyla Buhârî’nin hayatına, öne çıkan eserlerine ve döneminde ortaya çıkan bazı itikâdî meselelere ve bunlara karşı aldığı tutuma değinilmiştir. Birinci bölümde, Buhârî’nin Sahih’ndeki Kitâbü’l-kader bölümünü daha iyi anlamak için İslâm öncesi ve sonrası kader konusu ile ilgili ehl-i kitap ve kelâm ekollerinin görüşleri analtılmaya çalışılmış ancak görüşlerine reddiyede bulunulan itikâdî mezheplerin özellikle Mu’tezile mezhebinin genel olarak tarihi geçmişlerine ve görüşlerine daha yoğun değinilmiştir. İkinci bölümde Buhârî’nin ilgili bölümünün bâb başlıklarında delillendirmeye çalıştığı kelâmî meseleleri inceleme yöntemi tespit edilmeye çalışılmıştır. Daha sonra bâb başlıklarında ve nakledilen hadisler ve âyetlerde tespit edilen meşîet-irâde, kudret, takdir gibi konulara değinilmiştir. Bu konular işlenirken öncelikle Cehmiyye, Mu’tezile ve ehl-i sünnet kelâmcılarının görüşleri aktarılacak ardından bâb başlıkları ve şârihlerin açıklamalarından yola çıkılarak Buhârî’nin bu meselelere yaklaşımı ortaya konulmaya gayret gösterilmiştir. Kitâbü’l-kader; Sahih’in son bölümlerindendir. Buhârî bu bölümde bâb başlıkları ve altında aktardığı âyet ve rivayetler ile ilim, kader, meşîet-irâde, ecel, rızık, kudret ve müslümanlar arasında ihtilafa sebebiyet veren diğer meselelere Buhârî’nin kendi penceresinden bakılarak yaklaşımı ortaya konulmaya çalışılacaktır.
