İmâmiyye tefsirlerde imâmet konusu başta olmakla tevhit ve nübüvvet konularına hangi âyetleri nasıl delil getirdiği merak konusudur. Yaptığımız çalışma; bu konuların incelenmesi ve yüzyıllar süren kavgalara, ayrılıklara neden olan imâmet meselesinin anlaşılması, ilmî yöntemlerle analiz edilmesi ve buradan sonuçlar çıkarılmasına yöneliktir. İmâmiyye mezhebinin tevhid, nübüvvet ve imâmet konuları incelenirken imâmet konusunun mezhebin esas konusu olduğu saptanmıştır. Zira diğer konular bu konu esasında açıklanmaya çalışılmıştır. Konuyla alakalı âyetler bir şekilde imâmetle ilişkilendirilmiştir. Hz. Ali’nin ve diğer imamların imâmetine delil gösterilen âyetlerin çoğunun bahsi geçen konuya delil olması güç olduğu saptanmıştır. Zira bu konuda İmâmiyye tefsir ekolleri olan ahbârî ve usûlî tefsirler arasında bile görüş ayrılıkları vardır. Ahbârî tefsirlerde âyetler imamlardan nakledilen hadisler esasında tefsir edilmiştir. Müfessir görüşleri de bu rivayetlerin ekseninden çıkmamıştır. Usûlî tefsirlerde ise müfessirler ayetleri önce kendi görüşleriyle sebebi nüzul gibi tefsir usulü konularını baz alarak açıklamışlar. Ekser durumlarda rivayetlere yer vermese de bazı durumlarda rivayetlere yer vermişler. Bazen bu rivayetlere fikirlerini bildirmiş bazı durumlarda ise fikir belirtmeden sadece rivayetleri nakletmişler. Tezin konularını çalışırken İmâmiyye tefsirlerinin konu hakkındaki görüşleri değerlendirilirken bu kaynaklarıyla birlikte Ehl-i Sünnet, Mu’tezile vb. mezheplerin tefsir vb. kaynaklarına müracaat edilmiş ve bu mezheplerin görüşleri karşılaştırılmıştır. İmâmiyye birçok konuda Ehl-i Sünne’te muhalif ettiği ve Mu’tezile ile paralellik sergilediği saptanmıştır.
