İman kavramına yaptıkları farklı yorumlarıyla İslam düşünce sistemi içerisinde yer edinen Mürcie mezhebinin görüşlerinin toplum tarafından kabul edilmesinin asıl sebebi olan Kur’ân ayetlerinin bir arada bulunmadığı tespit edilmiştir. Bu da bu alanda çalışma yapanların işini zorlaştırmaktadır. Makâlât, Kitâbu’l-iman, Ebu Hanife’nin beş eseri, Sönmez Kutlu’nun çalışmaları ve özellikle Ebu Fadl er Râzî’nin Hucecu’l-Kur’ân adlı eserinde konuyla alakalı ayetlerin derlenmesi ile bu eksikliğin giderilmesi amaçlanmıştır. Ayrıca Mürcie’nin ayetlere bakış perspektifi Hâricî, Mu’tezilî, Şiî ve Ehl-i sünnet müfessirlerinin yorumları ile yeniden gözden geçirilerek haklı olup olmadıkları tespit edilmek istenmiştir. Çalışmanın sonucunda imana getirdikleri tanım ile toplum tarafından yerilen ve büyük günah hususunda müminleri neredeyse deist bir yaşam tarzıyla baş başa bırakan Mürcietü’l-bid’a’nın yaptığı yorumun ayetlerin ana gayesinden uzaklaştırılarak zaman zaman zorlamaya vardığı gözlenmiştir. Mürcie olarak isimlendirilip de daha sonraları Ehl-i sünnet olarak dönüşecek olan Mürcietü’s-sünne’nin görüşlerinin ve ayetleri ele alma şekillerinin ise İslam’ın ruhunu daha çok yansıttığını söyleyebiliriz.
