20. yüzyılın düşünürlerinden biri olan Muhammed Kutub (d.1919-ö.2014), İslam dünyasının hem sosyal hem siyasi karışıklık içinde bulunduğu bir dönemde yaşamıştır. Mevcut sıkıntıların yaşandığı Mısır’da İslâm toplumu adına bir çok eser kaleme almıştır. Müslümanları yeniden Kur’ân ile bilinçlenmeye, cahili kabul ettiği tüm kuşatmalardan kimliklerini arındırarak İslam ümmetini diriltecek olan örnek Kur’ân neslini inşa etmeye çağırmıştır. Kutub’a göre inanan insanların hayatlarındaki tüm hukuki gerek ve yükümlülüklerin, tevhid ilkesine göre düzenlenmesi için Kur’ân, tevhide vurgu yapmaktadır. Tevhid ilkesi ibadette yaratıcının birliğine, hukuk ve kanunda kaynak birliğine, sosyal hayatı şekillendiren sosyal düzen birliğine ulaştırır. Ona göre insanlık tarihi boyunca birtakım insanlar, Allah’ın hakkını gasbederek, çalınmış ve sahte otoritelerine itaat isteyerek, insanlığı kendilerine köle yapmışlardır. Kutub’un ortaya koyduğu tespit ve eleştirilerini değerlendirildiğinde, onun siyaset düşüncesinin Kur’an merkezli bir ihya projesi, ideal ve örnek bir Kur’an nesli inşa etmeyi amaçladığını söyleyebiliriz. Çalışmamız, Kutub’u daha yakından tanıyabilmek ve düşünce yapısını anlamak için kendi yazdığı eserlerden yararlanarak ortaya çıkmıştır. Bunun yanında Kutub hakkında yazılmış eserlerde yer almaktadır. Tezimizin içeriği, birinci bölümde Muhammed Kutub’un hayatına, sosyokültürel toplumun etkisinden dolayı İslamcılığa ve İhvan-ı Müslimine yer verilmiştir. İkinci bölümde Kutub’un en önemli itikadî düşünceleri olan fıtrat, tevhid, Ku’an’a yaklaşımı, Peygamber ve sahabeye bakışı üzerinde durulmuştur. Üçüncü bölümde ise siyasî düşüncelerinden devlet yönetimi, adalet, teokrasi hakkında görüşlerine yer verilmiştir.
