Bu çalışma, Fahreddîn er-Râzî ve Siraceddîn el-Urmevî şahıslarında tecessüm etmiş kelâmî-felsefî dönemin en temel problemlerini, çözüm yollarını ve Râzî-Urmevî mukayesesini ortaya koymaktadır. Bu amaçla söz konusu çalışmada kelâmî-felsefî dönemde merkezi bir öneme sahip olan bilgi, varlık, yokluk, varlık-mahiyet ilişkisi, zorunlu varlığın ispatı, sıfatları, zat-sıfat ilişkisi, bazı metafizik kavramların geçirdiği içeriksel dönüşüm, kıdem-hudûs, imkân-mümkün ilişkisi ve benzeri konuları birçok açıdan incelemektedir. Râzî ile zirveye çıkan ve Urmevî gibi isimlerle varlığını sürdüren felsefe-kelam etkileşiminin kavramsal düzeyde geçirdiği önemli dönüm noktalarını tespit etmeyi amaçlayan bu çalışmada İbn Sinâcı ve Gazzâlîci geleneklere sıkça atıflar yapılmakta, ortak ve ayrık noktalar tespit edilmeye çalışılmaktadır. Tüm bu fikrî çabaların sonunda ortaya çıkan Allah tasavvuru, Allah-âlem ilişkisi, sudur-yaratma, imkân-hudûs ve yokluk-tesir gibi hususlar da farklı boyutlarıyla incelenmektedir.
