Kelâm ekolleri genel olarak mûcize meselesini, mûcizenin tanımı, şartları, gerçekleşme biçimleri ve nübüvvete delil oluşturmadaki konumu bakımından incelemeye tabi tutarlar. Biz bu çalışmada kelâm ekollerinin mûcize konusuna yaklaşımlarını kısaca ele alarak aktardık. İbn Hazm’ın da bu konudaki görüşünü ve kabul ettiği şartları ortaya koyduk. Mûcize konusu kelâmî ekollerin karakteristik farklılıklarının çok etki etmediği bir konudur ve genelde ortak kabuller daha fazladır. İbn Hazm da bu konuda genel yaklaşımlarla uyum içindedir. Ancak mûcizenin tanımı ve nübüvvete delil oluşu bakımından kelâmcıların geneliyle aynı ifadeler kullansa da ‘mûcizenin nübüvvete delil oluşu’ konusunda bazı farklı yaklaşımları da olmuştur. Bu konuya getirmiş olduğu bakış açısını incelediğimizde İbn Hazm’ın; Kur’an dışındaki mûcizelerde tehaddînin şart koşulmasını doğru bulmadığını ispat etmeye çalıştığı görülmektedir. Bununla birlikte O, Kur’an’ın belâgat yönünden mûcize olup olmaması hakkındaki görüşlerinde İslam ulemasının genelinden farklı bir yol takip etmiştir. O, Allah’ın kelâmında belâgat açısından Arap belâgatı ile bir ortaklığının olamayacağını düşünür. Bunun yanında o, mûcizenin delil oluşuna verdiği önemden ötürü mûcizeye benzer yönleri bulunmakla birlikte mûcize kategorisine girmeyen gerek keramet gibi dini gerek din dışı sayılan sihir ve büyü gibi bazı olağan üstü haletleri de reddetme yoluna gitmiştir.
| Yazar: | Mustafa YALÇINKAYA |
| Yayın: | Ortaçağ Araştırmaları Dergisi |
| Cilt: | 5 |
| Sayı: | 1 |
| Sayfa: | 84 – 99 |
| Tarih: | 2022 |
| DOI: | 10.48120/oad.1093670 |
| ISSN: | 2667-4882 |
| URL: | https://dergipark.org.tr/tr/pub/oad/issue/70559/1093670 |
