Mürcie, siyasî ve itikadî bir fırka olarak büyük günah işleyenlerin durumlarını Allah’a havale edip, dini anlamdaki sorumlulukları hakkında fikir beyan etmeyen kişilere verilen ortak bir isimdir. Bununla beraber Mürcie hakkında “amelleri niyet ve inançtan sonraya bırakanlar”, “büyük günah işleyenlere ümit verenler” veya “imanı sırf dille ikrardan ibaret görenler” şeklinde çeşitli isimlendirilmeler de yapılmıştır. Mürcie, Emevîler’in Hâricîler ve onların dışında diğer muhaliflerine karşı acımasız davranışlarına ve mevâlîyi küçük görmelerine, özellikle de Müslümanların birbirlerini öldürmelerine tepki olarak ortaya çıkmış, uzlaşmacı ve ümmetin birliğini savunan bir ekoldur. İʻtikadî, siyasî, fıkhî ve tasavvufî konularda pek çok görüş ortaya koyan Mürcie, daha çok iman nazariyeleriyle dikkat çekmiştir. İslam kaynaklarında onlardan söz edilirken özellikle iman hakkındaki görüşleri üzerinde durulmuş ve onlara çeşitli eleştiriler yapılmıştır. İbn Hazm, Tarih, Coğrafya Dinler Tarihi, Kelam, Fıkıh ve daha başka alanlarda derin bilgi sahibi olan Endülüslü Müslüman âlimlerden biridir. O, yazdığı eserlerinde bu disiplinlerin kapsamına giren konulara dair kendi görüşlerini ortaya koymuştur. Bununla beraber yanlış gördüğü, kendi düşüncesine aykırı bulduğu kişi ve fırkaları düşüncelerini eleştirmekten çekinmemiştir. Bu çalışmada İbn Hazm’ın benimsediği Ehl-i Sünnetin iman anlayışı çerçevesinde imanın tanımının ve kapsamının ne olduğu ortaya konulmaya çalışılacak İbn Hazm’ın kendi iman anlayışına uymayan diğer ekolleri Mürcie’den sayıp onlara yönelttiği eleştiriler ve bu ekollerin iman hakkındaki görüşlerinin yanlışlığını ortaya koymak adına getirdiği deliller ele alınacaktır.
Yazar: | Abdullah ARCA |
Yayın: | Anemon Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi |
Cilt: | 9 |
Sayı: | İDEKTA |
Sayfa: | 17 – 24 |
Tarih: | 2021 |
DOI: | 10.18506/anemon.906763 |
ISSN: | 2149-4622 |
URL: | https://dergipark.org.tr/tr/pub/anemon/issue/64270/906763 |