Peygamberlik kurumu, insanlık için tarih boyunca yadsınamaz bir gerçekliğe sahip olmuştur. İnsanlara doğru yolu gösterme amacıyla gönderilen peygamberler, gönderilişi itibariyle ilâhî bir kaynağa sahipken içerisinde bulunduğu mekân ve muhatap olduğu kitle açısından da beşerî özelliklere bürünmüşlerdir. Peygamberlerde bulunan bu çift yönlü özellik, davranışlarını ve tavırlarını belirleme noktasında onları zaman zaman belirsizliğe itmiştir. Bunun sonucunda ise peygamberlerin günah işleyip işlemedikleri konusu gündeme gelmiştir. Bu soruya her düşünür peygamberlik algılarının farklı olması sebebiyle farklı cevaplar vermişlerdir. İslâm âlimlerinden olan Muhammed Mâtürîdî (ö. 333/944) de gerek Te’vîlâtü’l-Kur’ân isimli tefsirinde gerekse de Kitâbu’t-Tevhîd isimli kelam eserinde bu soruya yer yer cevaplar vermiştir. Biz bu makalemizde Muhammed Mâtürîdî’nin peygamberlerin ismetinin mahiyetine, özelliklerine, hikmetine ve başta Hz. Muhammed olmak üzere diğer peygamberlerin mâsumiyetine dair görüşlerine temas edeceğiz. Mâtürîdî’nin görüşleri işlenirken deskriptif (tasvirci) yöntem takip edilecektir. Bu sayede Mâtürîdî’nin peygamberlerin ismetine bakışı objektif bir şekilde ortaya konulacaktır. Böylece Mâtürîdî’nin peygamberlik tasavvurunun daha iyi anlaşılmasına katkıda bulunmaya çalışacağız.
Yazar: | Feyzullah GÜN |
Yayın: | Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi |
Cilt: | 18 |
Sayı: | 48 |
Sayfa: | 79 – 98 |
Tarih: | 2021 |
DOI: | |
ISSN: | 2791-7789 |
URL: | https://dergipark.org.tr/tr/pub/mkusbed/issue/65621/936625 |