Bağdat Mutezilesi’nin Hz. Ali’yi (ö. 40/661) diğer sahabîlerden üstün gördüğü bilinmekte-dir. Özellikle ekolün önde gelen isimlerinden Ebû Cafer el-İskâfî (ö. 240/854) ve Ebü’l-Kâsım el-Kabî’nin (ö. 319/931) bu konuyu eserlerinde ilmî bir üslupla ele aldıkları ve uzun-ca tartıştıkları anlaşılmaktadır. Ekolün son temsilcilerinden olup “Mutezile’nin Allâmesi” unvanıyla tanınan İbn Ebü’l-Hadîd (ö. 656/1258) de onların izinden gitmiş, Hz. Ali’ye nis-pet edilen çeşitli hutbe, mektup ve veciz sözleri içeren Nehcu’l-belâga adlı antolojiye yazdığı şerhte Hz. Ali’nin üstünlüğünü savunmuştur. İbn Ebü’l-Hadîd, şerhinin bir bölümünde ko-nuyla ilişkili olarak Hz. Ali’nin siyasî kişiliği hakkındaki görüşlerini de serdetmiştir. Bu gö-rüşler Mutezile’nin son dönemindeki Hz. Ali tasavvurunu yansıtmakta, ayrıca İmâmiyye-Mutezile ilişkisinin 7./13. asırdaki vaziyetine ilişkin önemli ipuçları vermektedir. Bu maka-lede İbn Ebü’l-Hadîd’in söz konusu görüşleri aktarılmış, ayrıca konuya ilişkin diğer âlim-lerden yaptığı nakillere de yer verilmiştir. Böylelikle ehemmiyet arz eden bu görüşlere ve na-killere dikkat çekmek amaçlanmıştır. Makalede genel anlamda deskriptif metoda bağlı ka-lınmış, bazen de şahısların görüşleri objektif bakış açısıyla yorumlanmaya çalışılmıştır.
Yazar: | Ahmet SONAY |
Yayın: | Mesned İlahiyat Araştırmaları Dergisi |
Cilt: | 12 |
Sayı: | 1 |
Sayfa: | 163 – 190 |
Tarih: | 2021 |
DOI: | 10.51605/mesned.909547 |
ISSN: | 2687-3605 |
URL: | https://dergipark.org.tr/tr/pub/mesned/issue/62980/909547 |